Practical Arrangement

Saatimi çıkardım. Yüzüğümü çıkardım.
Bembeyaz ekrana bakıyorum. Binlerce düşünce aklımda havalanıyor. Geriye hiç mi birşey kalmaz?
Tamamen bittiğini ne zaman kendime itiraf ettim?
Geriye yıllar kaldı. Geriye ilklerin oluşturduğu upuzun liste kaldı kalbimde aklımda elimde.
Üzülmüyorum. Daha yeni fikre alışabiliyorum.
Kalbimde tenimde bir iz kazınmış, bırak ben böyle kalayım diyor.
Zaten orayı hiç birşey ile doldurmam.
İşin doğrusu, kimsenin yerinin doldurulmaz olduğunu düşünmüyorum, doldurmak istemezsen o iz orada kalır.

Şimdi tabii hesaplaşma zamanı, acının en derinini hissetmek için ağdalı kağıdı hiç düşünmeden çekme ve çığlık atma zamanı.

Keşke diyorum evet, yaşadıklarımdan pişman olduğum için değil, kendimde anlayamadığım yönlerimi daha iyi anlayabilmek ve daha iyi anlatabilmek için. Kalp kırıyorum. Elimde tek bahanem, hala kendimi bulamamak oluyor.

Çünkü uzaktan bakınca dünyanın en cool, en vurdumduymaz en geniş insanı gibi görünüyorum biliyorum ha bir de bir özgüven var ki sorma, tavan yapıyor. Yüzümden kahkaha eksik olmaz,yanımda salonlarca insan, oysa yanlızlığına deli düşkün, ruhen,bedenen kendini ideallerine adayabilecek kadar bencil kadının tekiyim.
Bencil, özgür ama mutlu. Neden hep enerji doluyum biliyor musun? Çünkü bu dünyada mutlu olabilmek için var olduğuma inanıyorum ve benden başka kimsenin beni mutlu edemeyeceğine inanıyorum. Bir gün herşey alt üst olabilir, herkes gidebilir, yanlızlığınla beraber kalabilirsin o zaman yanına baktığında boş yastıktan başka birşey görmesen de derin bir nefes aldığında gözlerini tekrar kapatıp güzel anıların seni takip ettiğini düşünmek yeter bence.

Bazı insanların hayatta yanlız kalması gerektiğini düşünüyorum ve içten içe biliyorum, ben de onlardan biriyim. Beni heyecanlandıran şeyler beni terketmedikçe ben böyle de mutluyum, ne acı ki zaten ben hep böyle mutlu olmayı başarabilmişim.

Yanlızlığım beni daha güzel kılıyor. Asla pişman değilim. Bu hayatı böyle yaşamayı biliyorum.
Amacın ne ne istiyorsun hayattan sorusuna geçenlerde hiç düşünmeden uzun zamandan sonra ilk defa çok net bir cevap verdim..Dedim ki, ben bu hayatta beni sınırlandırmaya çalışan herşeyin üstesinden gelip her engeli teker teker aşıp hayal dünyamın bitmek bilmez dünyasında dolaşmak istiyorum. Bir anda çıktı bu kelimeler, muhtemelen aynı sırada değil ve aynı kelimeler değildi. Düşünüyorum, evet tam da böyle.

Maceraya devam Elif. Senin hayatın da böyle olsun.