yapabilirim.

Eger bugun bu yaziyi yazmiyor olsaydim, fena derin sapik dusuncelrin icine giricektim eminim.
Cem Yilmaz diyor ya hani gosterisin basinda " Merak etmeyin, cok gulduk eyvah basimiza birsey gelicek, diye birsey yok, oyle olsaydi ben coktan obur dunyayi boylamistim diye".
Cem'cim sana diyecegim su ki olay aslinda suradan cikiyor. Insan cok gulup eglendigi zaman , ve o ritmin icine soktugu zaman kendini, ozel ya da is hayatinda yapmasi gereken seyleri tamamiyle unutuyor, guldukce guluyor. Daha cok guluyor ve daha cok guluyor.
Boyle gecen bir haftasonuydu. Sevdigim insanlarla muhtemelen Kanada'daki son Halloween'im idi. Guzeldi. Bodrum'daki eglencelerimden beri ilk defa bu denli umarsizca deli gibi dans edip eglendigimi bilmiyorum.
Kostumumun vermis oldugu olaganustu rahatlikla cabasiydi tabii ki. Ama herneyse ki bu seneki Halloween cidden jubileme yarasir oldu.

Shotlar shotlari ardindan getirirken, sabahina kalkip deli gibi yemek yapmam 3 saat boyunca, ev halkindan dolayi buyuk saygi gordu ve bunu hep soyluyorum bir kez daha tekrarliyorum. Abicim ben her yemek yapisimda kendime asik oluyorum ya. Cidden yemek yapmak benim icin buyuk keyif. Acaip keyif aliyorum.
Fakat oyle coskulu ve hareketli bir gecenin ardindan boylesine bir performans gostermemden oturu kendime de inanamiyorum. Zaten herseyi hazirlayip ofisime geri dondukten sonra koltuguma oturdugum gibi hooooop butun yorgunluk tekrardan coktu.
Birde ustune piskopat gibi butun stres sebebi insanlardan emaillerimi pazar gecesinin bilmemne saatinde alinca uyku dedigin sey uykudan cikti, huzur dedigin sey yerini sinir strese birakti.
Tezle birlikte calismicaksin diyorlardi ben inanmamistim.
Yaparim ben diyodum ama cidden bu is baya konsantasyonumu aliyor.
Bir son verdim haliyle bnde gerci ben degil , direk Ian istersen birak dedi.
Bakislarim sert oldu ama altinda sevinc cigliklarim duruyordu.
Sabah kalkip yine de ilk is hele ki pazartesi gunleri ilk is olarak sakin ola gidip supervisor'inizi gormeyin. Dunyanin en aptalca seyi. Bende anasini satiyim hadi gidelim de bu is ortadan kalksin niyetiyle gittim ama sonra dagildim tabi.
Adami o kadar cok seviyorum ki , isteklerinin o denli sacmasapan olmasi beni benden aliyor ve sinir oluyorum. Icimden diyorum ki Ian allah seni naapsin nerelerdeydin 1 sene once!!!!
Senin yuzunden Turkiyeye gidemedim ve daha bir ton sey.
Ama herneyse..sinir stres icinde gecen bir sabahin ardindan ofise dondugumde masamdaki Kahve ve Croissant herseyi unutturmaya yetti, cok sukur ya! Cidden cok sukur!
Hala onumde koltuk minderleri ve sisme yatagim duruyor. Artik buranin havasindna bile nefret eder oldum.
O yuzden haftaya yine gidiyorum.
Gitmek, uzaklasip nefes almak gibisi var mi acaba hic sanmiyorum.
Seviyorum cok.