29.5.09

Gelindi


En son Frankfurt'tan seslendim.

Sonra neler oldu?

Ucaga bindim Istanbul'a gelmek uzere. Domuz gribi formunu doldurdum. Atesim 36.2 dedim. Termometre gibiyimdir vesselam. 3 bucuk saat kadar daha uctum, sonra yurdum topraklari pencereden gorundu.

Sevdigim, gonlumun attigi tek sehrin semalarinda suzulerek inis yaptik. Kalbim yerinden cikicak gibi hissettim. Derin nefes al Elif. Kendini topla dedim. Biliyorum ki annem en on sirada beni bekliyor.

Hemen bavullari almak icin gittim. Bekle babam bekle. Yok. O kadar cok bavul geliyor ki ama alicisi yok. Bunca yolcu var hic biri de almiyor. E bu bavullar kimin o zaman. Bekle babam bekle.

En sonunda bi gri bir yesil yanyana geldiler. Yanimdakilere kil bi gulus attim , kaptim bavulumu vee hadi canim siz bekleyin ben kacarrrr....

O ani yani kapilarin acilipta sola saga bakinip bizimkiler nerede diye bakipta annemi solumda gordugum ani herhalde kelimelerle anlatmam mumkun degil.

Zaten anlatmak da istemiyorum. O an benim animdi ve en ozel en guzel en duygulu anlarimdan biriydi.

Beni bir suprizde bekliyormus meger. Benim kusum benim 2. annemde gelmis. Dunyanin en tatli insani. Hemen yanindaki kadinla muhabbeti kurmus anlatmis beni. O kadar gururlaniyor ki beni anlatirken. Sanki dunyayi kurtarmisim gibi.

Onu da sarildim. Neredeyse kemiklerini kiricakmisim gibi.

Gelirken evimize ben hemen tabi kritikler pesinde.

Cok degismis Istanbul.

Aaa melodi pasajinda sinema kapanmis miiii!!

Aaa metrobuslerin duragi burasi mi olmuuss!!

Iyi oldu ama bu metrobus..

Y a su tatlicii towers'da hala acilcak.

Way Akmerkez iyice reklam pesineymis megersem. Bu ne boyle!!

Bizim simitcimiz yine orada ama...Cardak bufemiz yine orada.

Bogazicim yine orada.

Su manzara icin neler yapilmaz ya..


-0-


O kadar cok ozlemisim ki..

Iyi ki gelmisim..


-0-


Hiç yorum yok: