7.12.10

Inat

Ilk defa hayatimd ainatciligimi bir yarar ugruna konusturuyorum.
Yuh stresli olmak insanlara neler yaptirabiliyor ve soyletebiliyor diye dusunuyorum.
Bu arada bir kez daha gordum ki yaptigim secimler ilk basta kotu gibi gorunseler de , ya da o zamanlar vicdan azabi dye nitelendirerek cildirsam a biliyorum ki aslinda sadece icimin sesini dinleyip nedenini tam olarak bilemeden o secimleri yapmisim.
Pismanligim gitgide azaliyor.
Hicbir sey ayni olmayacak demistim , hicbir sey asla eskisi gibi degil demistim.
Simdi simdi bunu her defasinda gorebiliyorum ciplak gozlerimle.
Vay anasini diyorum.
Oyle de bir zaman geciyor iste.
En kirilmayan insan da, bende kiriliyorum. Hayatimda belki ilk defa da unutamiyorum. Affetmek affetmemek degil ama unutup unutamamak olay.
Sevgilerle diyorum.

2 yorum:

müghe dedi ki...

Yaptığımız seçimlerin çoğunda bence neden yaptığımızı bilmiyoruz. Bazen çıplak gözle gördüğümüzü sandıklarımız bile aslında çok büyük bir göz yanılsaması olabiliyor. Çünkü yanlış yerden bakıyoruz. Sudaki kalemi kırık görmek gibi, ışık yanlış yerden vuruyor belkide. Ve bitti sanılan şeyler aslında bitmemiş olabiliyor. Affetmek affetmemek değil, unutup unutmamak da değil, unutamadıkların uğruna neler yaptığın önemli satsumacım:)

Satsuma dedi ki...

sen simdiye degin, nerelerdeydin Muge ya! Iyi ki buldum seni tekrardan, baska da birsey demiyorum.