6.9.10

Bu yazi...

Direk onadir.
Hala onadir, sanirim hepte ona olucak.
-0-
Sevmedim, sasirdim, heyecnalandim, havalara uctum, havalara uctum, havalara uctum. Her seneye bir havalara uctum demeli. 
Bunaldim, boguldum, kustum, batirdim, sictim batirdim, kostum arkama bakmadan, kactim, kizdim, bagirdim. Aglamalar aralara serpistirildi.
Bitirdim, bitirdim, bitirdim, bitirdim,bitirdim........
Her konusmamiza bir bitirdim demeli ama sigmaz buraya kac kere dedigim cunku kac kere konustugumu bile bilmiyorum.
Ta ki o ana kadar.
Iste o an noldu biliyor musun?
Sadece butun vucut kaslarim titredi durmaksizin.
Durmaksizin titremek organlarimla birlikte. Ilk defa vucudumda islerin nasil dondugunu hisseder gibi oldum hatta.
Titredim deli gibi.
Sonra korktum. Ani kacirmaktan.
Spontan'dir gobek adim bilirsin.
Soyleyebilecegim tek seyi soyledim.
Simdi ise ne hissediyorum o cok onemli ve ben su an sadece cok buyuk bir korku hissediyorum. Hemde cok buyuk bir korku.
Bu sefer sicarsam fena sicicam gibi geliyor cunku.
Fena sicicam. 
Cok fena.
Biriniz bana hayir sicmicaksin artik hicbirsey olmicak der mi bana?
Belki inanirim.



1 yorum:

müghe dedi ki...

Bu yazıyı geç okumasaydım eğer sıçmıcaksın diyemezdim yinede.
Biz ağzımıza sıça sıça sevip, seviliyoruz. Aşk, kuş, böcek, cici bici bize yetmiyor ki satsuma. Bu büyük kalpler herşeyin gerçeğini arıyor. Üzülmek ki en insani duygudur, onu bile dibine kadar yaşıyoruz. Kaç kişi var bizim gibi duygularını bastırmadan taktiklere başvurmadan aşık olabilen sevebilen. Kaç kişi var sıçmasına rağmen başını kaldırıp yola devam edebilen?

Korkma bunlardan... Korkucak gibi olduğunda Nazım Hikmet'ten hayatı ıskalama lüksün yok senin şiirini oku, iyi geliyor.